توانبخشی با تمرکز و تاکید به بازتوانی فرد،
بهافزایش کیفیت زندگی
فرد می پردازد. در حقیقت توانبخشی
از علوم پزشکی، علوم اعصاب، روان شناسی، روان پزشکی و علوم اجتماعی و… کمک می گیرد.
به عبارت دیگر توانبخشی به معنای برگرداندن توانایی ها، حفظ شأن و منزلت فرد
ناتوان و تعیین جایگاه قانونی و اجتماعی او می باشد. نام های دیگر توانبخشی نو توانی،
باز توانی، باز پروری و بازسازی می باشد. در اصل توانبخشی مجموعه ای از تدابیر و
اقدامات پیگیر و هماهنگ از خدمات پزشکی، پیراپزشکی، اقتصادی، اجتماعی و حرفه ای
است. این مجموعه با هدف درمان و بهبود و هم چنین توسعه سطح کارآیی افراد کم توان و
ناتوان (معلول)، تا بیشترین حد ممکن، برای دست یابی آن ها به یک زندگی مستقل در
جامعه خدمات ارائه می دهد. از جمله شاخه های توانبخشی می توان به کاردرمانی،
گفتاردرمانی، بینایی سنجی، شنوایی سنجی، فیزیوتراپی و... اشاره کرد.
اهداف توانبخشی چیست؟
گروه توانبخشی با توجه به نیاز فرد ناتوان یا معلول و شدت و نوع بیماری و
ضایعه، اهداف کوتاه مدت و طولانی مدت را در نظر می گیرند، از جمله:
-خودداری از پیشرفت معلولیت
-ارائه خدمات مناسب برای افراد معلول و ناتوان
-پیشگیری از معلولیت
-تغییر افکار عمومی نسبت به معلولیت و ناتوانی
-تطابق زندگی معلولین و افراد ناتوان با جامعه
توانبخشی در درمان کدام اختلالات و بیماری ها استفاده می شود؟
-ام اس
-پارکینسون
-آسیب مغزی
-سکته مغزی
-صدمات ناشی از تصادفات و سانحه ها
-کنترل درد سالمندان
-درد های ناشی از جراحی
-آسیب نخاعی
-دیسک کمر و گردن
-بیماری های ارتوپدی
-مشکلات اسکلتی – عضلانی
-ارتروز
-درد های مفصلی
-مشکلات تعادل
-ضربه مغزی
-ضایعه نخاعی
-کم شنوایی
-اختلال پردازش شنوایی